21 Aralık 2008 Pazar

YAMA

Yıl milyon. En sevdiğim arkadaşım Aylin’in aksanını taklit ederek konuşmaya çalışıyorum. Taktığı haçın boynunda ne kadar güzel durduğunu düşünüp 18’i doldurur doldurmaz dinimi değiştirmek ve o kolyeden almak niyetim. Ne yediğimiz ayrı, ne de içtiğimiz... Evlerinden eksik olmayan anason kokusu hala burnumda. O zamandan beri sevmiyorum anasonun keskin kokusunu... Yolda terennüm ederek dolandığım bir vakitte, üstümde kocaman bir gölge beliriveriyor birden. Aylin’in annesini hep böyle kocaman bir gölge olarak algılıyor nedense zihnim. Zahir, selamlaşmaya üzerime böyle hışımla geliyor demeye kalmadan, kolumdan sıkıca tutup, iri memelerine hizalıyor gözlerimi. Her yanım zangırdarken söylediği hükümran lakırdılar, büyük bir uğultu halinde sarıyor beynimin her köşesini. Aylin’in sadece Ermenilerle arkadaşlık etmesini istediğini biliyordum, anlam veremiyordum ama biliyordum. Yine de bana imtiyaz tanınacağından şüphem yoktu. Ama yanılmıştım. Bir daha görüşemedim Aylin’le. O benden daha cesur çıkıp ara sıra aradı, bense var gücümle heyula gölgeden kaçtım.

Varsın benim gönlümü almak için milyonlarca imza atsın Aylin’in annesi. Ne o değişir benim gözümde ne de ben onun gözünde. Lakin yaşananlar insanın içine mıh gibi işler. Yıllarca garipsediğim, anlam veremediğim yaralayan tavrın bana en büyük getirisi, ırkçı zihniyetin nelere mal olabileceğini erken yaşta kavramak oldu, işte bu yüzden Ermenileri büyük birer gölge saymak yerine hepsini birer Aylin görmeyi yeğledim. Çözüm olacağını bilsem atarım belki imzayı, imza atanlara da laf edemem ama ben çoğumuza verilen yamalı bilgilerle dolu zihnimi kimseye karşı da kullanamam. Ben bir tek gözümün önünde cereyan edeni bilirim. Yerde sere serpe uzanan bedeni bilirim. İşte bu yüzdendir ki, asıl özrü dilemesi gerekenin ben olmadığımı da bilirim.

3 yorum:

  1. Ne garip şeydir yaşamak...

    Şimdide istiyormusunuz,dininizi deyiştirmeyi?

    Bir kolyenin tılsımına kapılıp...

    Elbetteki Aylinler var...

    Tıpkı Ermenilerin bizim aileden yarım düzine insanı çırılçıplak soyup öldürmelerinden önce,çocukların eline özledikleri yavrularına özlemle, şeker bırakmalarındaki garip trajedi gibi...

    Hiç kimse değişmiyor..

    Yaşanılanlar yıllar önceki bir ermeni askeri tarafındandan dedeme söylediği laf gibi...

    Ey hoca,bu ermenilerki benim milletimdir,oyuna gelirler,ve katlederler komşularını...

    Hoca,ve evinden dışarıya çıkmaması için başında bekletilen askere onlar tarafından öldürüleceğine adı gibi emin olsada,yinede yinede her gün tebessümle bir bardak sütle bir somun verir,ermeni askerine..

    Yıllar geçer,yarım düzine insan ki özürlü bir kadın vardır,ırsına geçilip delikdeşik edilen
    halamdır kendisi..

    Yazarım buraya kim kimden özür dilesin?

    Söylermisin?

    Ermenilik deyildir mesele,mesele bir insanın tarihini bilmesinde..

    Otarihte ben caddelerden insan yağları akan trayedilerin,Rus askerleri tarafından tarihe not düşüldüğünü görüyorum..

    Rezil insanlar,oyuna kananlar..

    Atamın önüne bebek ölülerini yapıştırıp koyan insanlar rezil!!!

    Hrantlara ihtiyacımız var bizim,Etyen mahpuçyanlara..

    Vicdanı aydınlık insanlara...

    Ah ah kim öldürdü sanıyoruz,Hrant Dink'i?

    UYAN TÜRKİYE...

    YanıtlaSil
  2. Sevgili su,

    Artık büyüdüm galiba kolyelerin parıltılarıyla aynı kefeye koyamıyorum dinimi:)

    Yazdıklarında o kadar haklısın ki. Önce tarihini bilmeli insan lakin okumak araştırmak yerine efsanelere inanan bir kesimle karşı karşıyayız malesef. Keşke yazılan yazıda Ermeni diyerek bir ayrım yapmak yerine bu katliamdan nasibini alanlardan özür diliyoruz denseydi. İşte ozaman tereddüt etmez atardım imzamı. Ama diğer bir tarafın acılarını görmezden gelmekti beni de düşündüren taraf.

    Haklı taraf aramak yalnış olur bu mevzuda. Yeter ki, şimdiden sonrasını temiz tutabilelim.

    YanıtlaSil
  3. su...
    yazdıkların bir delildir çocuklarımızın artık bu konuları konuşmayacağına.

    sapla samanı ayırt etmek....
    ne değerli bir haslet....
    yani adalet.

    ve judi,
    imza atıyorum bir daha hiçbir parıltılı şeyle gönlündekini değişmeyeceğine.
    çünkü artık yüreğin ışık saçıyor:)

    YanıtlaSil