CLOUDS

Elimin süsü kalem, sayfalarca yazıp çizebilirim. Ben bir dipte, kalem elimde. Dışarda konuşulanları, köpek havlamalarını ve yaramaz çocukları duymadan. Öyle, bi haber. Kendime geldiğimde farkederim çizdiğimi saat o kadar geçti mi?, ama az önce duydum gittiğini. Sen gidince de sever miyim kağıtlarımı bu kadar? ya da cümleleri dizmeyi?. Şimdi kontrolsüz güçlü, şimdi daha bir dalgın ellerim, hele gözlerim. Sen gitmesen diyorum, yanımda otursan, bahsetsen, bahsetsek.... Sonra yorulsa sözcükler, dursan öyle, sarılsan sıkıca, öyle, sussak.